een heel smal strookje mens
een oog een halve mond 
en ook het hoofd halfrond
strak in het pak een streepje stralend
zo tussen deurpost en bankrug door
neus en lippen ontdaan van lijf en leden
ook een klein stukje glimlach en
een beetje bedenkelijke blik

maar mens een mens
present in de resulterende reet
van het ratelende en de ruisende
god van ginder en einder
en zo eenieder zou passen
door een tweeduimspijpje te moeten
en zo eenieder zou haaks
op elkaar kunnen staan
en tevreden zijn


Alessandro Aiello
gepubliceerd in Roodkoper (1996)
uit: omdat het klinkt maar niet vastligt (2001)
uit: vanwege een nieuwe uitleg (1997)
uit: van de kruipende halfmens (1995)